Μετακίνηση του Φωτεινού Σηματοδότη Αναστάσεως και 25ης Μαρτίου και Τοποθέτηση Απαγορευτικών στο Πεζοδρόμιο της οδού Μακεδονίας προ 2ου - 3ου Δημοτικών Σχολείων



 
                                     


                                                         





24 Φεβ.2014


Πρόγραμμα και Δεσμεύσεις (συνέχεια…)
του Κώστα – Πολυχρόνη Τίγκα
Υποψηφίου Δημάρχου



ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Στη διασταύρωση των οδών Αναστάσεως και 25ης Μαρτίου στου Παπάγου, υπάρχει φωτεινός σηματοδότης κομβικής σημασίας. Ο σηματοδότης αυτός διακόπτει την κυκλοφορία της κεντρικής οδού Αναστάσεως και της 25ης Μαρτίου, που απέναντι η συνέχειά της, είναι η οδός Στρατάρχου Παπάγου.

Κατεβαίνοντας την Αναστάσεως και πριν φθάσουμε στην οδό 25ης Μαρτίου συναντάμε δεξιά την μικρότερης κυκλοφορίας οδό Κοκκόλα, που είναι μιας κατευθύνσεως και δέχεται οχήματα από Αναστάσεως και Στρατάρχου Παπάγου.

Σε ότι αφορά το δεύτερο ζήτημα, αναφέρομαι στην αρχή της οδού Μακεδονίας μπαίνοντας δηλαδή από την οδό Αργυροκάστρου και προ των 2ου-3ου Δημοτικών Σχολείων. Ο δρόμος είναι στενός με μία λωρίδα κυκλοφορίας και το παρκάρισμα αυτοκινήτων «ιππαστί» πεζοδρομίου και οδού δημιουργεί τεράστια προβλήματα.

ΣΧΟΛΙΑ

Το πρώτο πρόβλημα είναι σχετικό με την κίνηση οχημάτων από την οδό Στρατάρχου Παπάγου προς Κοκκόλα, όπου για να περάσει απέναντι, το γεγονός ότι έχει ανάψει το φανάρι δεν επιλύει το ζήτημα γιατί τα επί της οδού Αναστάσεως οχήματα συνεχίζουν να κινούνται αφού ο σηματοδότης είναι μετά την οδό Κοκκόλα. Συνεπώς για να περάσει ένα όχημα θα πρέπει να θέλει και να σταματήσει το επί της οδού Αναστάσεως κινούμενο και τούτο είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.

Σε ότι αφορά το δεύτερο ζήτημα συνήθως το πρωί οι γονείς παρκάρουν «ιππαστί» πεζοδρομίου και οδού, κλείνουν την οδό Μακεδονίας και δημιουργούνται τεράστια προβλήματα στην κυκλοφορία.

ΠΡΟΤΑΣΗ

Προτείνεται, για το πρώτο ζήτημα, να μετακινηθεί ο φωτεινός σηματοδότης από τη διασταύρωση Αναστάσεως και 25ης Μαρτίου, λίγα μέτρα πιο πίσω δηλαδή στη διασταύρωση Αναστάσεως και Κοκκόλα.

Σε ότι αφορά το δεύτερο ζήτημα, προτείνεται η τοποθέτηση των επιτρεπόμενων μεταλλικών εμποδίων σχήματος «Αντεστραμμένου Π».

Τα ζητήματα είναι σημαντικά, αλλά η αντιμετώπισή τους εύκολη. Θέλει όμως βούληση και πιστεύω ότι θα την επιδείξετε.

Παρακαλώ για τις ενέργειές σας και την ενημέρωσή μου εντός μηνός όπως προβλέπεται από τον κανονισμό.                        


Eγχείρημα Γουτεμβέργιος ή αλλιώς Project Gutenberg




 

 

 

 

 

 

της

Βάνας Κατσούλη
Βιβλιοθηκονόμου
Υποψήφιας Δημοτικής Συμβούλου
Με την «Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση»

 


Το βιβλίο θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του ανθρώπου. Κάθε μέρα, όλο και περισσότερο πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για την ασφυκτική κατάσταση που δημιουργείται στη ζωή των παιδιών μας, από τις λογής-λογής “σειρήνες” που τα περιβάλλουν.Παιδικά περιοδικά με άχρωμο, ανούσιο, ρηχό, αλλά και βλαβερό περιεχόμενο. Τηλεοπτικές εκπομπές, βιντεοταινίες, παιχνίδια σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, επιτραπέζια παιχνίδια,  βιντεο-παιχνίδια, βιβλία, τραγούδια και συγκροτήματα, που αντί να σκορπούν χαρά, γαλήνη και ειρήνη στις ψυχές των παιδιών μας, τις γεμίζουν με λύπη,  φόβο και άγχος. Που φέρνουν τη βία, τον τρόμο, το θάνατο… Που δείχνουν άλλο προσανατολισμό στη ζωή, μακριά από τις εδραιωμένες αξίες, που οδηγούν τα παιδιά μας, μακριά από το φως του  Χριστού και τα παίρνουν στα σκοτάδια και το θάνατο!

 

Μια ανακούφιση ζωής, μια ελπίδα ειρήνης, μια όαση γαλήνης κι ένα αντίδοτο, το καλύτερο ίσως για την περίπτωση, είναι το καλό, το διαλεγμένο βιβλίο, που -ευτυχώς- τόσο εύκολα, αλλά και τόσο πλούσια βρίσκεται σήμερα κοντά μας και δίπλα μας!


Στην Οικογένεια και το Σχολείο, έχει ανατεθεί ο δύσκολος ρόλος να ενεργοποιήσουν όλα αυτά! Να προβάλλουν το καλό βιβλίο, να το φέρουν στη ζωή των παιδιών μας, μα και με κάθε τρόπο να βοηθήσουν τα παιδιά να προσεγγίσουν το βιβλίο, να το αγαπήσουν, να το βάλουν μια για πάντα στην καρδιά τους!

 

Για να καλλιεργηθεί η φιλαναγνωσία, υπάρχουν χίλιοι δυο τρόποι. Η Οικογένεια, η φυσική αυτή “φωλιά” των παιδιών μας, είναι η πρώτη πού θα δημιουργήσει το ευνοϊκό κλίμα για να γνωρίσει και ν’ αγαπήσει το παιδί το καλό βιβλίο. Τα παιδικά βιβλία για τα πολύ μικρά παιδιά είναι γεμάτα με εικόνες. Κι είναι έτσι φτιαγμένα για να μπορέσει να δημιουργηθεί μια ευχάριστη, μια ζεστή σχέση, ανάμεσα στο γονέα και το παιδί. Γρήγορα η εικόνα μπαίνει στο οπτικό πεδίο του παιδιού. Μετά απομένει να έρθει ο πατέρας ή η μητέρα να πάρει το παιδί στην αγκαλιά του και μέσα στη μοναδική αυτή θαλπωρή, να ερμηνεύσει την εικόνα, να διηγηθεί μια ιστορία, ν’ ανακαλύψουν μαζί τις λεπτομέρειες των εικόνων, να του διαβάσει μεγαλόφωνα το κείμενo. Ήδη το παιδί γεύθηκε το μαγικό δώρο της ανάγνωσης!


Λόγω τις εκτεταμένης χρήσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της ελεύθερης πρόσβασης στο  Διαδίκτυο πολλοί είναι εκείνοι που προτιμούν να αναζητήσουν και να διαβάσουν ένα βιβλίο μέσω μιας ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης. Πολλές ψηφιακές εκδόσεις πλέον είναι διαθέσιμες σε εφαρμογές
Android.

 

Το εγχείρημα Γουτεμβέργιος ή αλλιώς Project Gutenberg  , είναι μια εθελοντική προσπάθεια ψηφιοποίησης, αρχειοθέτησης και διανομής πολιτισμικών έργων. Ξεκίνησε το 1971, και είναι σήμερα η αρχαιότερη ψηφιακή βιβλιοθήκη. Τα περισσότερα από τα θέματα της συλλογής του είναι τα πλήρη κείμενα βιβλίων δημόσιας κυριότητας. Το εγχείρημα αποδίδει όσο το δυνατόν πιο ελεύθερα τα κείμενα σε ελεύθερα format (.txt), που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οποιονδήποτε υπολογιστή.

 

Στην ιστοσελίδα υπάρχουν  πάνω  από 42.000 συλλογές βιβλίων που μπορεί κάποιος να διαβάσει σαν e-books (ψηφιακό βιβλίο). Εκτός από ξενόγλωσσα βιβλία υπάρχουν και ελληνικές συλλογές βιβλίων. Μεταφράσεις Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων και μια σειρά από κλασσικούς Νεοέλληνες Λογοτέχνες.

 

Παρόλο την συνεχιζόμενη αύξηση των ηλεκτρονικών Βιβλιοθηκών άλλα και στην χρήση των  e-books (ψηφιακό βιβλίο), η Βιβλιοθήκη  παραμένει ένας ζωντανός πυρήνας αποθήκευσης γνώσης και  μετάδοσης της.

Πολιτικός Πολιτισμός. Ανάγκη ή ουτοπία;













 







του
Γιώργου Τσιάκαλου
Αναπληρωτή Καθηγητή ΣΣΕ
Μέλους της Σχολικής Επιτροπής
Υποψήφιου Δημοτικού Σύμβουλου
Με την «Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση»

O πολιτικός πολιτισμός είναι το σύνολο των πεποιθήσεων, στάσεων και συναισθημάτων, που δίνουν την τάξη και το νόημα σε μια πολιτική διαδικασία και τα οποία παρέχουν τις βασικές υποθέσεις και τους κανόνες που διέπουν τη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας είναι ο πρώτος πολιτικός της Ελλάδας που δίδαξε τον πολιτικό πολιτισμό. Η αντίληψή του ότι, η πολιτική, αυτή καθ’ αυτή, διαμορφώνει τον πολιτισμό, φαίνεται από τον ανθρωπισμό που ο ίδιος εκδήλωνε, με την εναγώνια καθημερινή του φροντίδα προς τους ταλαιπωρημένους γραικούς, θύματα της σκλαβιάς και των εμφύλιων σπαραγμών. Υψώνει το ηθικό του ανάστημα και προβάλλει τους ηθικούς νόμους και την επιτέλεση του καθήκοντος. Για τον Καποδίστρια η εξουσία αλλά και η κοινωνία οφείλουν να έχουν ηθική θεμελίωση. «Θα συνεχίσω εκπληρών πάντοτε το χρέος μου ουδόλως φροντίζων περί του εαυτού μου και ας γίνει ό,τι γίνει. Οι πολιτικοί να γίνονται υποδείγματα να εμπνέουν και να παραδειγματίζουν με την προσωπική και δημόσια ζωή και να είναι έτοιμοι να θυσιαστούν».Ωστόσο, σήμερα στη χώρα μας, αυτό που διαφαίνεται είναι ότι ο "πολιτικός πολιτισμός" εκφέρεται με όρους που δεν συνθέτουν ένα "χώρο" πολιτισμένο.

Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει, είναι, πώς είναι δυνατόν μια κοινωνία με τέτοιες επιδόσεις στα εικαστικά και γενικότερα στον πολιτισμό, όπως η ελληνική, να μην παρουσιάζει τα ίδια υψηλά επίπεδα και στον πολιτικό της πολιτισμό. Διανύουμε ήδη, μια μακρά προεκλογική περίοδο. Οι πολιτικές συζητήσεις εξελίσσονται σ’ ένα παιχνίδι εντυπώσεων και ανταγωνισμού για την καλύτερη ατάκα. Ο πολιτικός πολιτισμός πάει περίπατο, όπως επίσης η σοβαρή επιχειρηματολογία και ο εποικοδομητικός διάλογος. Σε τέτοιες στιγμές, ο στοχαστικός πολίτης κατανοεί την αυξανόμενη απαξίωση της κοινωνίας και ειδικά των νέων, στην πολιτική και τους πολιτικούς.

       Σε πρότερους καιρούς, τα χαμηλά επίπεδα πολιτικού πολιτισμού, περνούσαν περισσότερο απαρατήρητα. Η εύκολη δικαιολογία πως σε περίπτωση εκλογών, η ένταση και οι υψηλοί τόνοι ήταν αναπόφευκτοι, ήταν πιο αποδεκτή. Σήμερα, ωστόσο, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο πολίτης δεν πείθεται. Η καθημερινότητα έγινε δύσκολη. Απαιτούνται λύσεις και σοβαρότητα. Οι πολιτικές συζητήσεις περιστρέφονται φυσιολογικά, γύρω από την επιβίωση του κράτους μέσα από μια καταιγιστική οικονομική κρίση και γύρω από μία αδιάκοπη εκλογολογία. 

Ζητούμενο βέβαια, είναι να πρυτανεύσει η κοινή λογική και να αντιμετωπιστεί η κρίση συλλογικά, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Να επανακάμψει η οικονομία και να ξανακτιστεί σε γερά θεμέλια. Ζητούμενο επίσης, μια τοπική αυτοδιοίκηση  που να νοιάζεται πραγματικά για τον τόπο. Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές προτεραιότητες, τακτικές και προσεγγίσεις κάθε υποψηφίου, κάθε κόμματος και κάθε πολίτη, προέχει να αντιληφθούμε όλοι, πόσο καθοριστική είναι η περίοδος που διανύουμε. Ο τρόπος αντιμετώπισης των δραματικών εξελίξεων, διαμορφώνει όχι μόνο το παρόν αλλά καθορίζει το αύριο της πατρίδας μας.

 Ας αφουγκραστούμε τη φωνή του δημότη μας, που ζητά απελπισμένος, πράξεις και όχι λόγια, νηφαλιότητα, σύνεση, συλλογικότητα και ενότητα στους χειρισμούς και πρωτίστως ένα σύγχρονο πολιτικό λόγο με επιχειρήματα και πολιτικό πολιτισμό, μακριά από καβγάδες, ατάκες και διαπληκτισμούς. Η αναβάθμιση του πολιτικού πολιτισμού μας είναι όχι μόνο ζητούμενο αλλά και επιβεβλημένη αναγκαιότητα. Η όξυνση, οι εμπρηστικές δηλώσεις και οι ακραίες συμπεριφορές πρέπει να εκλείψουν. Οφείλουμε να βαδίσουμε στο δρόμο της νηφαλιότητας, μακριά από λαϊκισμούς, προσωπικές αήθεις επιθέσεις, ψευδείς και ανυπόστατους ισχυρισμούς, αλληλοκατηγορίες και θεατρινισμούς.

Οι επικεφαλής των παρατάξεων θα πρέπει να εκπέμπουν συνεχώς ένα θετικό επικοινωνιακό μήνυμα, γνωρίζοντας πως αυτό πρόκειται να φτάσει και στη βάση. Πρέπει να λειτουργήσουν σαν υπόδειγμα ήθους, συμπεριφοράς, προσήκουσας ευγένειας, με σεβασμό στη διαφορετικότητα, με αλληλοσεβασμό και με αξιακούς κανόνες.

Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα νέο πολιτικό πολιτισμό και νέες αντιλήψεις στην πολιτική μας παιδεία, εφόσον επιθυμούμε να εξέλθουμε από την κρίση, να μειώσουμε δραστικά την ανεργία και να ευημερήσουμε. Οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουμε ουσιαστικά και δυναμικά στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες και αλλαγές. Όσοι δυσανασχετούμε από το μίζερο και αποτυχημένο πολιτικό σκηνικό και οραματιζόμαστε μια ευημερούσα, ασφαλή και κοινωνικά δίκαιη Πολιτεία πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες, τις συμπεριφορές καθώς και τα πρόσωπα που μας οδήγησαν στη σημερινή αρνητική κατάσταση.

Ο πολιτικός πολιτισμός της σύγχρονης εποχής δεν συνάδει με λογικές πολιτικής οικογενειοκρατίας, πολυετούς παραμονής των ίδιων προσώπων ή συγγενών τους στο πολιτικό προσκήνιο, οξύτατων, ανούσιων και επιθετικών προσωπικών αντιπαραθέσεων στην πολιτική ζωή.

Χρειαζόμαστε σοβαρές προτάσεις για επίλυση των προβλημάτων, πολιτικό σχέδιο και δυναμικές μελέτες, πνεύμα σύγκλισης και εξυπηρέτησης των συλλογικών αναγκών και όχι των ατομικών επιδιώξεων μιας «κοινωνίας των κολλητών» ‘Ενας νέος πολιτικός πολιτισμός μπορεί να λειτουργήσει και ως στοιχείο εξόδου από την κρίση.

Οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ας αποτελέσουν πράξη πολιτικής ωριμότητας αλλά και συνειδητής στήριξης των αυτοδιοικητικών θεσμών, να γίνουν δε μέσα σε κλίμα πολιτικού πολιτισμού αντάξιου της ιστορίας μας.

Ο όρος «πολιτικός» πλέον έχει καταντήσει ύβρις αντί να είναι τιμή για τον καθένα ενεργό πολίτη αυτής της χώρας, ο τραμπουκισμός κάθε μορφής ανθεί ως η μοναδική «διέξοδος στο αδιέξοδο» και ο κάθε λογικός νους  αναρωτιέται πλέον τι μέλλει γενέσθαι σε μια χώρα, όπου όλα απαγορεύονται και όλα επιτρέπονται, σε μια χώρα όπου οι κόκκινες γραμμές της έχουν τρωθεί προ πολλού.

Άραγε ήταν έτσι τα πράγματα και προ κρίσης και όλα καλύπτονταν πίσω από την οικονομική ευμάρεια και η κρίση τα ξεσκέπασε όλα, ή η εκτράχυνση αυτή του πολιτικού μας πολιτισμού συμβαίνει τώρα, λόγω του ότι κάποιοι προσβλέπουν, για τους δικούς τους λόγους, σ’ αυτή την εκτροπή στα κάθε λογής άκρα;

Όλοι εμείς στην «Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση» Παπάγου-Χολαργού θέλουμε το όνειρο του ενεργού και υγιούς σκεπτόμενου συνδημότη μας να μη μείνει για ακόμα μια φορά απραγματοποίητο. Θέλουμε να αναστρέψουμε το φυσικό επακόλουθο τη πλήρη δηλαδή αδρανοποίηση, να βγούμε επιτέλους απ’ αυτό το φαύλο κύκλο της μιζέριας, της εσωστρέφειας, του καχεκεντρισμού και της μισαλλοδοξίας και να του δώσουμε το πραγματικά αισιόδοξο μήνυμα, το μήνυμα αλήθειας και της ελπίδας.